Column #27

03-03-2023

De minderheid

Telefonisch consult met de oncoloog en Mevr. van Brunschot:

Oncoloog:                          “Hoe gaat het Mevr. van Brunschot?

Mevr. van Brunschot:      “Goed genoeg.”

Oncoloog:                          “De bloeduitslagen zijn stabiel.”

Mevr. van Brunschot:      “Da’s gunstig lijkt me.”

Oncoloog:                           “Zeker! Hoe is uw eetlust?”

Mevr. van Brunschot:       “Niets mis mee, tikkel te.”

Oncoloog:                           “Heeft u klachten?”

Mevr. van Brunschot:       “Lichamelijk ongemak is er altijd.”

Bovenstaand gesprek ging nog een minuut of wat door. Niet te lang, ik hou niet van telefoneren, maar mijn aversie tegen ziekenhuizen is nóg groter. In september spreken we elkaar face to face, dan weet hij te vertellen of de tumorgroei stagneert, terug is gedrongen of toeneemt. Dat laatste probeer ik te parkeren wat faliekant mislukt. Als je een ongeneeslijke kankerdiagnose hebt gekregen, ben je nooit meer vrij van doemgedachten. Daarmee is verrassend genoeg te leven én ik ben beslist geen ras optimist of een positivo pur sang. Tenminste…niet op alle vlakken.

Aanstaande maandag start de week van de zeldzame kankers, daaronder valt ‘de mijne’ ook. Nu weet ik sommige betekenissen van zeldzaam te waarderen – buitengewoon, niet doorsnee, uniek, bijzonder – maar het woord zeldzaam in combinatie met kanker is allerminst fraai. De realiteit is eenmaal dat naar minder voorkomende kankersoorten weinig onderzoek wordt gedaan.

Tja!

Wanneer je tot een minderheid behoort, dan ben je in de aap gelogeerd, in ons land toch zeker.

Ouders en kinderen van de toeslagenaffaire;

Asielzoekers;

Slachtoffers van de aardbevingen in Groningen;

Jongeren in psychische nood;

Om er eens een paar te noemen…

De politiek heeft lak aan deze mensen, anders waren hun problemen allang opgelost. Wat een waardeloos kabinet! Behalve ongetwijfeld voor de vele Nederlanders die de zomervakantie al geboekt hebben en ondanks prijsstijgingen en andere zogenaamde financiële kwellingen redelijk, goed of zelfs prima gedijen. De VVD wordt weer de grootste partij. Dat zegt genoeg over de betrokkenheid voor de kwetsbaren in onze samenleving. En ik verwacht niet dat de BBB en PVV, twee partijen die ook op teveel zetels kunnen rekenen, een ommekeer voor deze mensen teweeg gaat brengen. 

Wanneer ik me weer eens mateloos irriteer aan alle narcisten in Den Haag en de eeuwigdurende ongelijkheid in onze samenleving, zoek ik redding in zoetigheid, muziek én Netflix/Videoland. Zes maart start het laatste seizoen van The Blacklist, mij niet storen dan.