Column #11

En dan zit ik op een doodgewone zaterdagavond in een Tilburgse bioscoop, een spontane actie, notabene van mezelf. Want ik houd niet van bioscopen, maar wel van jongste en hij is dol op films kijken, en op warme nacho’s met cheesesaus en op popcorn. In een zo goed als lege zaal leun ik redelijk ontspannen achterover en kijk Tom Cruise in de ogen. Hij speelt in Top Gun, een Amerikaanse actiefilm over straaljagerpiloten, een vervolg op Top Gun 1 uit 1986. Die vond ik eveneens leuk. Geen idee waarom. Inhoudelijk stelt het weinig voor, het scenario is zo voorspelbaar als wat. Ongetwijfeld speelt de knappe acteur een rol, hij heeft de tand des tijds verdomd goed doorstaan. Met of zonder botox en filler, het is mij om het even. Hoewel? Dat is niet waar. In het kader van leven en laten leven wil ik geen oordeel vellen over anderen, maar mijn aversie tegen botox en filler(s) is fors. Terwijl die fronsrimpel tussen de wenkbrauwen best een onsje minder mag, en mijn hals te vergelijken is met die van een kalkoen. Jongste benadrukt dat nogal eens door er speels tegenaan te tikken. Enfin. Nu ben ik ongevoelig voor de fitgirls en fitboys op sociale media, dat is niet zo voor tieners en twintigers. Het gebruik van botox en filler neemt onder deze leeftijdscategorie explosief toe, evenals de malafide praktijken. Als moeder zal ik alles uit de kast trekken om het kroost ervan te weerhouden, mocht dat niet lukken – en dat is goed mogelijk – dan zal ik ze wijzen op professionele en betrouwbare schoonheidsklinieken. Terwijl ik op de terugweg van ons bioscoopuitje daarover aan het peinzen ben, luistert jongste naar muziek. Dat kan ik ook beter doen, dan fronst die rimpel vast een stuk minder. Muziek maakt immers gelukkig én verbindt. Afgelopen zondagavond kwam dat samen tijdens een liveoptreden van een vijfkoppige band in een bruin café van een naburig dorp. Twee dorpsgenoten die zijn geëmigreerd liepen toevallig ook binnen. De combinatie van een onverwachts mooi gesprek, toffe liedjes en levenslustige muzikanten deed alle sores vergeten. De zanger sprak over joie de vivre en ik voelde wat hij bedoelde.

Een zuchtmomentje…